Δικαιώματα του Παιδιού και θεσμικές υποχρεώσεις του κράτους;;;
Δυστυχώς δεν υπάρχουν λόγια γα την αδράνεια. Καθώς πλησιάζει ο καιρός για τη νέα Έκθεση της χώρας στην αρμόδια Επιτροπή του ΟΗΕ (9 Δεκεμβρίου), ας ρίξουμε μια ματιά στις Παρατηρήσεις που είχαν γίνει το 2012 για να μετρήσουμε μαζί με τα χρόνια που πέρασαν την απραξία που μεσολάβησε και φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού.
Άραγε ποιες δικαιολογίες και ωραιοποιήσεις θα επιστρατευθούν πάλι για να καλυφθεί το γεγονός ότι ούτε στα στοιχειώδη δεν κάναμε βήμα; Δεν χρειάζεται να γνωρίζει κάποιος ιδιαίτερα το θέμα, αρκεί να είναι εκπαιδευτικός, γονιός, παιδί, εργαζόμενος σε σχετικό χώρο (ίδρυμα, ΑΜΕΑ, πρόνοια, κλπ) και, γενικά, όπως εσείς άνθρωποι που ενδιαφέρεστε έστω και λίγο, για να βγάλει συμπέρασμα.
Εδώ είναι το μέτρο προόδου της χώρας και όχι βέβαια στις συνήθεις διακηρύξεις για τα παιδιά που είναι το μέλλον της χώρας, στις δημόσιες σχέσεις και την κραυγαλέα φιλανθρωπία, στους Μαραθώνιους και στα χαμόγελα. Όλα αυτά συντηρούν και διαιωνίζουν τα θολά νερά καλύπτοντας ουσιαστικές ευθύνες.
Διατρέξτε μόνο με μια ματιά τις παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ και θα καταλάβετε πόσα έπρεπε να γίνουν και δεν έγιναν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου