Είναι γεγονός ότι τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια που ξεκίνησα σαν εργαζόμενος είχα διαπιστώσει ότι οι αυστηροί τότε νόμοι και η ακόμη πιο αυστηρή εφαρμογή τους είχαν κατορθώσει να υποχρεώσουν όλους τους εργοδότες να είναι συνεπείς στη απόδοση των εισφορών προς τα ταμεία ασφάλισης
Έτσι λοιπόν το 1947 τα αποθεματικά των ταμείων ανέρχονταν σε περίπου 50 δις και ήταν κατατεθειμένα στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος με τόκο όμως μόλις 2% όταν τα τρέχοντα επιτόκια ήταν πάνω από 20% Οι διάφορες λοιπόν τότε εργατικές οργανώσεις είχαν αντιληφθεί ότι τα αποθεματικά θα εξανεμίζονταν, και με εργατικούς τότε αγώνες και συλλαλητήρια υποχρέωσαν την τότε κυβέρνηση να μετατρέψει ένα μέρος των αποθεματικών σε ακίνητη περιουσία..
Διότι απλούστατα είχαν αντιληφθεί από τότε τις προθέσεις των κυβερνήσεων για καταλήστευση των αποθεματικών. Ορισμένα λοιπόν ταμεία, μεταξύ αυτών και το ΙΚΑ διέθεσαν μέρος των αποθεματικών τους (15 δις συνολικά ) για την αγορά 10 ακινήτων σε κεντρικά σημεία ..εφ ΕΜΠΡΟΣ 14/9/1947..
Βεβαίως τα λεφτά των αποθεματικών ήταν πολλά, οι ενδιαφερομενοι τότε λωποδύτες κεφαλαιούχοι, μεγάλοι και τρανοί, Μποδοσάκιδες Νιάρχοι Ανδρεάδηδες κτλ και πανίσχυροι συνάμα, υποχρέωσαν λοιπόν λαδώνοντας καθώς φαίνεται τους πολιτικούς, να ψηφιστεί ο νόμος 1611/1950 που ήταν η αρχή του τέλους των αποθεματικών των Ασφ. Ταμείων Ο νόμος αυτός ψηφίστηκε 30η Δεκεμβρίου 1950 και ήταν αναγκαστικός, διότι οι διοικήσεις των ταμειων και οι διάφορες εργατικές οργανώσεις αντιδρούσαν σφόδρα Ο νόμος λοιπόν αυτός εν ολίγοις έλεγε ότι: « από την 1η Ιανουαρίου 1951 όλα τα επενδυόμενα υπό μορφή εντόκου καταθέσεως κεφάλαια των Ασφαλιστικών Ταμείων παρακατατίθενται υποχρεωτικώς εις την Τράπεζαν της Ελλάδος» . Οι όροι της κατάθεσης ήταν δυσμενείς για τα Ασφαλιστικά Ταμεία.
Ένα μέρος από τα κατατεθειμένα χρήματά τους θα ήταν άτοκο, ενώ το υπόλοιπο τοκιζόταν με 6%. Η Τράπεζα της Ελλάδας θα παραχωρούσε τα χρήματα αυτά στις εμπορικές τράπεζες και αυτές με τη σειρά τους θα τα δάνειζαν σε βιομήχανους, σε εμπόρους και άλλους επιχειρηματίες με πολύ υψηλότερο τόκο..Εφ.ΕΜΠΡΟΣ 15/3/1951
..Έτσι τα λεφτά των εργαζόμενων σιγά- σιγά άρχισαν να κάνουν φτερά με την μορφή θαλασσοδανείων δανεικών και συνήθως αγύριστων…Ακόμη: Το 1952 κατατέθηκε στη Βουλή άλλο νομοσχέδιο, με το οποίο προβλεπόταν ο δανεισμός του ελληνικού Δημοσίου από τα διαθέσιμα 
(: τα άτοκα κεφάλαια) των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσω της Τράπεζας της Ελλάδας. Όμως ύστερα από την καθολική αντίδραση των Διοικητικών Συμβουλίων τους αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο (ΕΜΠΡΟΣ, 25/3// 1952).Γενικά λοιπόν οι κυβερνήσεις είδαν τα αποθεματικά των Ταμείων ως ένα κεφάλαιο, το οποίο θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν προς όφελος της χρηματιστικής ολιγαρχίας.
(: τα άτοκα κεφάλαια) των Ασφαλιστικών Ταμείων μέσω της Τράπεζας της Ελλάδας. Όμως ύστερα από την καθολική αντίδραση των Διοικητικών Συμβουλίων τους αναγκάστηκε ο υπουργός Οικονομικών να αποσύρει το σχετικό νομοσχέδιο (ΕΜΠΡΟΣ, 25/3// 1952).Γενικά λοιπόν οι κυβερνήσεις είδαν τα αποθεματικά των Ταμείων ως ένα κεφάλαιο, το οποίο θα μπορούσαν να εκμεταλλευτούν προς όφελος της χρηματιστικής ολιγαρχίας.
Γι’ αυτό φρόντισαν να στελεχώσουν τις Διοικήσεις τους με κομματικούς τους φίλους, οι οποίοι δεν θα αντιδρούσαν στη λεηλασία των χρημάτων των εργαζομένων. Είναι χαρακτηριστική η οικονομική αιμορραγία των Ταμείων το 1978. Από το ποσό που ήταν κατατεθειμένο στην Τράπεζα της Ελλάδας μόνο 38 δισεκατομμύρια τοκίζονταν με 6%, ενώ τα υπόλοιπα ήταν άτοκα, με την αιτιολογία ότι δήθεν χρησίμευαν ως «ταμείο κινήσεως» των Ασφαλιστικών Οργανισμών.
Το τεράστιο αυτό κεφάλαιο απέφερε στα Ταμεία τόκο μόλις 2,3 δισεκατομμύρια δραχμές. Αν ληφθεί υπ’ όψη ότι το 1978 ο πληθωρισμός ανερχόταν σε 13,5% – 14%, γίνεται φανερό ότι ο λογαριασμός παρουσίασε ζημιά περίπου 8 δισεκατομμύρια δρχ. (ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ, 30/11/ 1978). …….
...συνεχίζεται σύντομα σε άλλο άρθρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου